Aktualności

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza zaprasza na nową wystawę w Galerii obrazów Władysława Jarockiego, zatytułowaną MODLITWA. SACRUM W TWÓRCZOŚCI WŁADYSŁAWA JAROCKIEGO

Cytujemy, co o wystawie mówi jej kuratorka Zofia Szot:
"Wystawa otwierać będzie przed widzem drzwi wiodące do gorącej wiary Górali i Hucułów. Stłoczeni razem pomiędzy drewnianymi ścianami wpatrują się z poważną nabożnością w przedstawienia Chrystusa i Świętych. Jest to powaga pewna ufności i miłości, Bóg i Maryja wraz ze Świętymi są wszak ich ostoją pośród trudów życia na srogich i pięknych górskich terenach. Zjednoczeni pomimo różnic wyznaniowych wskazują nam na równość wszystkich ludzi wobec Bożego Miłosierdzia. Wystawa prezentuje w głównej mierze prace Władysława Jarockiego, wyeksponowane będą również pozostawione po nim pamiątki, takie jak malowanki na szkle czy ceramika”.

Wystawa jest częścią projektu pt. „Stulecie Harendy. Prowadzenie Muzeum Jana Kasprowicza i Galerii obrazów Władysława Jarockiego w roku 2023”, realizowanego przy finansowym wsparciu Miasta Zakopane w wysokości 30.000 zł.

WERNISAŻ WYSTAWY W DNIU 6.10.2023 R. o ROKU O GODZ.  17.00 w Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie.

Zapraszamy serdecznie!

Organizator: Stowarzyszenie Pzyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

Kuratorka: Zofia Szot

Ciche, położone na uboczu, stanowi jakby nienachalne przedmieście całorocznej turystycznej stolicy Polski. Od zakopianki oddzielone dawną drogą dojazdową i potokiem, od nieba - grapą i rzędami dwóch parceli.

Wśród wybujałej zieleni i potężnych drzew stoi skromny dom w stylu góralskim, "od którego przecież wszystko się zaczęło" - jak mawiają mieszkańcy tego przysiółka. Gdyby nie pewna historia sprzed stu lat, zapewne nie byłoby tu ani stoku narciarskiego, ani pensjonatów, ani parafii z wyjątkowym dla tego regionu kościołem, ani szkoły, ani Domu Pracy Twórczej krakowskiej ASP, ani nawet McDonalds'a.

HARENDA.

Ostatnia wielka i spełniona miłość Jana Kasprowicza. Poeta zamieszkuje tu jesienią 1923 roku wraz z trzecią żoną - Marusią - realizując największe marzenie swojego życia. Człowiek ogromnej sławy i talentu decyduje się osiąść na odludziu, wśród pastwisk i pól, z dala od głośnego Zakopanego. Z dala od życia. A może właśnie w tej willi był bliżej życia niż kiedykolwiek?

W słuchowisku wykorzystano także dźwięki pochodzące z domu Marii i Jana Kasprowiczów oraz jego współczesnego otoczenia.

"Harenda" Maria Marcinkiewicz-Górna

Scenariusz i reżyseria: Maria Marcinkiewicz-Górna

Asystentka reżyserki: Dominika Balcerzak

Reżyseria dźwięku: Maciej Kubera

Muzyka: Piotr Skotnicki

Kierownictwo produkcji: Beata Jankowska

Naski spiker: Jan Kardasiński

Konsultacje gwarowe: Jan Karpiel-Bułecka

Obsada: 

Babcia - Elżbieta Kijowska,
Wnuczka - Antonina Żbikowska,
Kustoszka - Lucyna Malec,
Marusia Kasprowiczowa - Wiktoria Gorodeckaja,
Jan Kasprowicz - Zbigniew Konopka,
Kornel Makuszyński - Grzegorz Małecki,
Janina Małaczyńska - Marta Kurzak,
Anna Jarocka - Angelika Kurowska,
Władysław Jarocki - Wojciech Żołądkowicz,
Antosia - Aleksandra Sroka,
Franek - Jan Kardasiński.

https://jedynka.polskieradio.pl/artykul/3250563,Rodzinne-sluchowisko-Harenda-Marii-MarcinkiewiczGornej-w-Programie-1

SPTJK współpracuje z Powiatowym Urzędem Pracy w Zakopanem i uczestniczy w programie:

https://zakopane.praca.gov.pl/-/9321192-aktywizacja-osob-w-wieku-30-lat-i-wiecej-pozostajacych-bez-pracy-w-powiecie-tatrzanskim-v-

1 listopada 2019 r. na dwóch zakopiańskich cmentarzach – Starym i Nowym odbyła się XXVIII Kwesta Zaduszkowa na Rzecz Ratowania Zabytkowych Nagrobków. Również i my - Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza - wzięliśmy udział w tej akcji. Nasze Stowarzyszenie reprezentowali: Małgorzata Karpiel – kustosz Muzeum Jana Kasprowicza oraz członkowie Zarządu Głównego: Beata Denis-Jastrzębska – sekretarz i Piotr Kyc - prezes. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli tę akcję.

Kwestowanie było także okazją do spotkań ze znajomymi, którzy przyjeżdżają - nieraz z odległych stron - do Zakopanego, na groby swoich bliskich. W ten sposób spotkaliśmy wieloletnią kustoszkę Muzeum na Harendzie, panią Wiesławę Piotrowską-Sowadską.

Relacja ze spotkania po kliknieciu na poniższy link:

https://www.watra.pl/zakopane/kultura/2019/11/17/cos-co-blyszczy-pod-wlasnym-plotem-wokol-poezji-tomasza-gluzinskiego-196-wieczor-na-harendzie

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza serdecznie zaprasza na kolejny "Wieczór na Harendzie", dnia 16 listopada 2019 r. o godz. 18:00 do Muzeum Jana Kasprowicza.

Podczas "Wieczoru" przypomnimy twórczość poetycką znakomitego poety związanego z Zakopanem - Tomasza Gluzińskiego (1924–1986). Urodził się we Lwowie, gdzie uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego. Od 1942 r. w Armii Krajowej (pseud. Popiel), w 1944 żołnierz 10 kompanii, IV Batalionu, 1 Pułku Strzelców Podhalańskich AK na terenie Gorców. Po wojnie studiował prawo i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1950 mieszkał w Zakopanem, gdzie był trenerem narciarstwa alpejskiego: m.in. w latach 1952– 1954 – kadry narodowej mężczyzn. Debiutował w 1958 wierszami "Homo sapiens" i Wehikuł w „Tygodniku Powszechnym”. Członek Związku Literatów Polskich do 1982 r. Wydał 11 tomów poezji. Nagrodzony w 1962 r. Nagrodą Czerwonej Róży i w 1978 r. Nagrodą im. Roberta Gravesa Polskiego PEN Clubu za tom wierszy "Przebieg wydarzeń".

Wiersze Gluzińskiego czytać będą artyści Teatru St. I. Witkiewicza: Adrianna Jerzmanowska i Andrzej Bienias oraz uczeń narciarski Gluzińskiego - Jerzy Sarkowicz. Oprawę muzyczną zapewni kontrabasista - Max Kowalski.

Wspólnie z najbliższą rodziną i przyjaciółmi poety wspominać będziemy tego niezwykłego Zakopiańczyka. Tomasz Gluziński w tym roku skończyłby 95 lat.

Całość poprowadzi Piotr Kyc -prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

Spotkanie realizowane jest w ramach projektu „Wieczory na Harendzie” dofinansowanego ze środków Gminy Miasto Zakopane

11 listopada 2023 r. Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza rozpoczęło świętowanie 100-lecia kasprowiczowskiej Harendy

(przypomnijmy, że w 1923 roku Jan Kasprowicz zakupił dom na Harendzie i przeprowadził się tutaj ze swoją żonę ze Lwowa, gdzie przebywał 35 lat).

Rozpoczęto od zwiedzania nieudostępnianych na co dzień zwiedzającym przestrzeni domu Poety. Późnym popołudniem rozpoczęły się Babskie Posiady podczas których czytano wiersze Kasprowicza, oraz fragmenty "Dziennika" Marii Kasprowiczowej.

 Kolejne spotkanie rocznicowe odbędzie się 18 listopada. Będzie to  wydarzenie zatytulowane "100 lat nazad" i będzie to symboliczne otwarcie  domu Kasprowiczów z udziałem muzyki z Harendy. Zakończenie nastąpi w karczmie „U Świadka”

Finał akcji nastąpi 10 grudnia, dwa dni przed rocznicą urodzin Jaka Kasprowicza (12 XII 1863)  i śmierci Marii Kasprowiczowej. (12 XII 1968) .

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza dziękuje za poczęstunek Maciejowi Rzankowskiemu z Cukierni Samanta, oraz Kazimierzowi Michnie za przyjęcie zaplanowane  w dniu  18 listopada.

Nie jedyny to prezent dla szacownego budynku. Od trzech lat  Stowarzyszenie  przygotowywało się do tej rocznicy remontując zabytkowy budynek. Wymieniono pokrycie dachu ( gonty), wymieniono wełniankę , przeprowadzono renowacje ścian, podłóg , oraz stolarki okiennej i drzwiowej. Prace były możliwe dzięki dofinasowaniu Miasta Zakopane i Urzędu Marszałkowskiego. Dziękujemy.

„ (...) Janiczku, Janiczku,

Brałeś świat pod ramię,

Hyrnieś z nim się wodził,

Ku niebieskiej bramie.

(...)

Dzisiaj my Cię z izby

W truchli czterech desek

Przenosim jak wiórek

Tam pod ten owiesek.

Tam pod ten owiesek,

Tam pod ten jęczmionek,

Pod tę skoruszynę,

Pełna kraśnych gronek.

Wynosim cię z izby,

W którejś tak banował,

Że nie możesz dotrzeć

Do niebieskich pował.

Janiczku, Janiczku,

Chodziłeś w paradzie,

Dziś już gęsta trawa

Na tobie się kładzie”

1. Kasprowicz Pogrzeb Janosika ( z tomu”Mój świat” 1926)

11 listopada 2023 r.  Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza rozpoczęło świętowanie 100-lecia zamieszkania na Harendzie przez Jana i Marię Kasprowiczów. Rozpoczęto od zwiedzania nieudostępnianych na co dzień zwiedzającym przestrzeni domu Poety. Zorganizowano "Babskie Posiady" podczas których czytano wiersze Kasprowicza, oraz fragmenty Dzienników Marii Kasprowiczowej.

Kolejne spotkanie rocznicowe odbyło się 18 listopada. Wydarzenie zatutułowane "100 Lat nazad", było symbolicznym otwarciem domu Kasprowiczów po 100 latach. 

Wśród gości, którzy zaszczycili nas swoją obecnością byli Burmistrz Miasta Zakopane - Leszek Dorula i Naczelnik Wydziału Kultury - Joanna Staszak, proboszcz parafii na Harendzie - ks. Jerzy  Adamczyk, były proboszcz - ks. Kazimierz Podsiadło, dyrektor Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara, współtwórca Stacji narciarskiej Harenda - Jan Strączek. Przybyli mieszkańcy Harendy, Gutów, Bachledów, Spyrkówki oraz goście z innych części Zakopanego i Polski. Uroczystość rozpoczeto od poświęcenia domu Kasprowiczów przez ks. proboszcza. 

Następnie goście udali się do Karcmy u Świadka gdzie rozmawiano, tańczono i śpiewano do późnych godzin wieczornych.   

Finał akcji pod tytułem:” Podziel się Harendą” nastąpi 10 grudnia, dwa dni przed rocznicą urodzin Jaka Kasprowicza (12 XII 1863) i śmierci Marii Kasprowiczowej. (12 XII 1968). W tym dniu odbędzie się prezentacja rodzinnych kolaży wspomnień złożonych z opowieści, zdjęć i muzyki.  

Organizatorami obchodów jest Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza. Współorganizatorzy to: Województwo Małopolskie , Karczma u Świadka (Kazimierz Michna). Wydarzenie wsparli Maciej Rzankowski-  Cukiernia Samanta w Zakopanem, Społem Zakopane.

Patronat honorowy nad wydarzeniem objęła pani Iwona Gibas - Członek Zarządu Województwa Małopolskiego.

Relację filmowa z wydarzenia przeprowadziła Kultura Podhala – Życie kulturalne Podhala, Spisza, Orawy i Pienin Jarka Jastrzębskiego   

Podczas XV Walnego Zjazdu Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowocza wie;loletni kustosz w MUzeum Jana KAsprowicza Pani Anna Kugutkowa otrzymała tytuł Honorowej Członkini Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczosci Jana Kasprowicza. Gratulujemy.

Wobec zgromadzonego audytorium prezes Piotr Kyc odczytał Laudację.

Laudacja

Laudacja Anny Kogutkowej   z okazji przyznania tytułu  Członkini Honorowej  Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza.

Dostojna Pani Anno, Szanowne Panie, Szanowni Panowie.

     Przypadł mi w udziale wielki zaszczyt, a równocześnie przyjemność, przedstawienia Państwu sylwetki Anny Kogutkowej, której Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza postanowiło przyznać tytuł Członkini Honorowej. Tym większy to dla mnie zaszczyt, ponieważ znam Panią Annę dopiero od 29 lat i mimo faktu poznanian Jej w czasie, kiedy już nie była Kierownikiem Biura Stowarzyszenia czułem Jej obecność w tym miejscu. Nieczęste, ale wyczekiwane spotkania Pani Anny z Członkami Zarządu na przestrzeni lat utwierdziły mnie  w przekonaniu, że praca na Harendzie odegrała w Jej życiu ważną rolę. Był to nie tylko zakład pracy, ale miejsce spotkań z setkami ludzi, którzy wracali do tego miejsca, ponieważ przyjęto ich tutaj w sposób wyjątkowy.              

Pozwolę sobie w skrócie przypomnieć niektóre aspekty Jej działalności.

Anna Kogutkowa była Kierownikiem Biura Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza i kustoszem w Muzeum Jana Kasprowicza przez 14 lat . Była jedną z tych Pań Kustoszek, sumiennych, uczciwych i rzetelnych pracowników naszego Stowarzyszenia, które tworzyły wyjątkową atmosferę tego miejsc. Jest Pani Anna autorką przewodnika po Muzeum - pracy skromnej, ale napisanej językiem zwięzłym, zwracającym uwagę gości Harendy na sprawy najważniejsze w ekspozycji muzealnej. Przewodnik ten służący nam od ponad czterdziestu lat.  

Pana Anna zakończyła pracę w Muzeum ponad trzydzieści lat temu. Nie zapomniała   o Harendzie i o ludziach z nią związanych. Utrzymywała kontakt z Harendą, co świadczy jak ważne były dla Niej   lata spędzone w domu Marii i Jana Kasprowiczów.

   Praca Anny Kogutkowej kierownika biura, przewodnika i kustosza, to Jej wkład w ocalenie ciągłości kultury polskiej. Przez szereg lat sumiennej służby realizowała cel, którym było i jest zapewnienie trwania kultury narodowej.

    Zawdzięczamy Jej organizację wielu Wieczorów Harendziańskich, zawsze ciekawych, zawsze profesjonalnych. Często te Wieczory stawały się miłym, towarzyskim spotkaniem przyjaciół twórczości Jana Kasprowicza. 

   Dziękujemy za wspólną drogę poświęconą sprawom Kasprowiczowskej Harendy, za troskę o ciągłość istnienia           i funkcjonowania Stowarzyszenia i Muzeum – założonych przez Marię Kasprowiczową.

   W imieniu wszystkich członków Stowarzyszenia obecnych na XVII Walnym Zgromadzeniu mam zaszczyt złożyć Pani szczere, serdeczne życzenia – długich lat  w najlepszym zdrowiu, nadal pogody ducha i jeszcze wielu spotkań w sprawach poświęconych Harendzie.   

   Przedstawiając Państwu postać Pani Anny i wspominając fakty z Jej działalności w Stowarzyszeniu wyrażam głębokie przekonanie, że tytuł Członkini Honorowej naszego Stowarzyszenia składamy w najgodniejsze ręce.                                                                                                

          Prezes SPTJK Piotr Kyc

Zakopane – Harenda , 19 października 2019 roku.

30 listopada , wczesnym przedpołudniem zmarł profesor Roman Loth, jeden z pierwszych członków Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, przez szereg lat jego Prezes. Członek Honorowy naszego Stowarzyszenia. Człowiek o wielkich zasługach dla Harendy i twórczości Jana Kasprowicza. Cześć jego pamięci!

Roman Loth

Roman Loth, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich PAN, urodził się w Warszawie 11 XII 1931 r.

Specjalizacja i kierunki zainteresowań naukowych:
Historia literatury polskiej (głównie okresu Młodej Polski i dwudziestolecia między-wojennego), edytorstwo naukowe, bibliografia i dokumentacja literacka.
Uczestnictwo w dużych zbiorowych przedsięwzięciach dokumentacyjnych (m.in. Słownik współczesnych pisarzy polskich seria I i II, łącznie 7 tomów; Kronika życia literac-kiego Polski Ludowej 1944–1963).

Prace indywidualne skoncentrowane wokół kilku kręgów problemowych:
życie i twórczość Jana Kasprowicza;
twórczość poetów „Skamandra”, zwłaszcza życie i twórczość Jana Lechonia;
tekstologia i edytorstwo tekstów literackich;
bibliografia zawartości czasopism;
nauki pomocnicze historii literatury polskiej;
varsaviana, zwłaszcza literackie.
TNW – członek korespondent od 1994, członek zwyczajny od 2004.

Ważniejsze publikacje:

• Książki autorskie i współautorskie:
  „Głos” 1886–1899. Bibliografia zawartości (współautorki: Zofia Biłek, Maria Kukulska), Wrocław 1955)
• „Ogniwo” 1902–1905. Bibliografia zawartości (współautorka: Maria Lipska), Wro-cław 1957.
• Młodość Jana Kasprowicza. Szkic biograficzny, Poznań 1962.
• Przewodnik polonisty. Bibliografie. Słowniki. Biblioteki. Muzea literackie (współau-torka: Jadwiga Czachowska), Wrocław 1974 (I wyd. nast. tamże 1981, 1989).
• Bibliografia i biblioteka w pracy polonisty (współautorka: Jadwiga Czachowska]. Wrocław 1977 [Podręcznik uniwersytecki].
• Jan Kasprowicz, Wrocław 1994 [Monografia bibliograficzna w serii Nowy Korbut, t. 18 vol. 2].
• Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.
• Wspomnienia Kochanowskie czyli Radom sprzed półwiecza, Radom 2007. Wyd. 2 Radom 2012. Edycje (wybór):
• Wspomnienia o Janie Kasprowiczu, Warszawa 1967.
• Jan Kasprowicz, Pisma zebrane. Wyd. krytyczne. Kraków od 1973. [Do 2015 7 to-mów w 9 woluminach, obejmujących pełną twórczość literacką oraz publicystykę].
• Jan Lechoń: Listy do Anny Jackowskiej, Warszawa 1977.
• Na rogu świata i nieskończoności. Wspomnienia o Franciszku Fiszerze, Warszawa, 1985. Wyd. 2 Warszawa 2002.
• Antoni Słonimski: Poezje wybrane, Warszawa 1989.
• Jan Lechoń, Poezje, Wrocław [Wyd. w serii Biblioteka Narodowa, i 256. Wstęp mo-nograficzny s. III-XCIV].
• Jan Lechoń, Dziennik, t. 1–3, Warszawa 1992–1993 [Wstęp i konsultacja edytorska].
• Bolesław Wieniawa Długoszowski, Wymarsz i inne wspomnienia, Warszawa 1992. Wyd. 2 Dziekanów Leśny 2011.
• Jan Lechoń, Poezje zebrane. Toruń, 1995.
• Jan Kasprowicz, Utwory poetyckie [Wybór], Warszawa 1996 .

Prace redakcyjne (wybór):

• Jan Józef. Spotkania i spojrzenia. Książka o Janie Józefie Lipskim. [Współredaktorzy: Alina Brodzka, Mirosława Puchalska, Jerzy Jedlicki] Warszawa, PIW 1996.
• Dawni pisarze polscy. Od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. 1-5. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (od t. 3:  Fundacja Akademia Humanistyczna / IBL PAN), Warszawa 2000-2004. [Redakcja naczelna].

• Biogramy i opracowania dotyczące R. Lotha w najważniejszych kompendiach informacyjnych:
  Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. T. 5. Warszawa 1997 i suplement w  t. 10 Warszawa 2007;
• Współcześni uczeni polscy. T. 2. Warszawa 1999;
• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny [PWN]. T. 2. Warszawa 2000, suplement; Złota księga nauk humanistycznych. Gliwice, Helion / Mastermedia 2013. Nadto informacje w książce zbiorowej: „Jak się z wami zrosło moje życie”. Prace dedykowane profesorowi Ro-manowi Lothowi. Pod red. Beaty Dorosz i Pawła Kądzieli. Warszawa 2011 [tu m. in. pełna bibliografia prac]. Zob. też dane na stronie Instytutu Badań Literackich PAN: ibl.waw.pl

Źródło: http://www.tnw.waw.pl/index.php/37-wydzial-i/czlonkowie-wydzial-1/293-teresa-giermak-zielinska-5

Szanowni Państwo.

Życzymy Państwu oraz wszystkim naszym Gościom i Przyjaciołom Harendy radosnych Świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku!

Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

Podajemy niżej godziny pracy Muzeum Jana Kasprowicza w okresie Świąt Bożego Narodzenia:

24 grudnia (wtorek):   10.15 - 12.15

25, 26 grudnia (środa, czwartek): zamknięte

od 27 grudnia (piątek): 10.15 - 15.15

1 stycznia, w Nowy Rok - odpoczywamy :)

W  poniedziałki muzeum nieczynne.

Zapraszamy! Goście mile widziani :)

 (Fotografia przedstawia reprodukcję obrazu S. Boticellego, ze zbiorów Muzeum J. Kasprowicza)

Uchwała nr 1/2023

Zarządu Głównego Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza

z dnia 20 maja 2023 roku

w sprawie bilansu i sprawozdania finansowego za rok 2022

Na podstawie art. 28 pkt g) Statutu Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza Zarząd Główny uchwala, co następuje:

§1

Zarząd Główny akceptuje rachunek zysków i strat za 2022 rok z kwotami: 257.292,02 zł po stronie przychodów i  192.656,75 zł po stronie kosztów.

§2

W oparciu o pozytywną opinię Głównej Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jan Kasprowicza Zarząd Główny zatwierdza bilans Stowarzyszenia za 2022 rok sporządzony w dniu 28.03.2023  roku z kwotami bilansowymi po stronie aktywów i pasywów w wysokości 843.575,18 zł (słownie: osiemset czterdzieści trzy tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych 18/100) oraz zyskiem w wysokości  64.635,27  zł. (słownie: sześćdziesiąt cztery tysiące sześćset trzydzieści pięć złotych 27/100)

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem uchwalenia.

SPTJK_Bilans_2022

SPTJK_Rachunek_Zyskow_i_Strat

SPTJK_SprawozdaNIED _fINASOWE

Podobnie jak wcześniejsza wystawa „Jesień na Harendzie”, także obecna pt.”Zimowe klimaty”oddaje atmosferę pierwszej ekspozycji prac Władysława Jarockiego zorganizowaną przez Annę Jarocką.

Wystawione obrazy przedstawiają góralki i górali oraz pejzaże górskie w zimowej scenerii. Pokazane na obrazach osoby to ówcześni mieszkańcy Podhala i Karpat Wschodnich/Huculi/.

Na wystawie zaprezentowano miedzy innymi: „Kościół na Harendzie w zimie” , „Jakub Mróz - stary dudziarz”, ”Dolina Pięciu Stawów”, „Przy choince”, „Baśń zimowa” , „Scena ukraińska”, „Hucułka”, „Autoportret artysty w zimie nad Dunajcem”.

Wystawa czynna styczeń - marzec 2020

Pomysł, aranżacja, teks i foto: Michał Styczyński

Szanowni Państwo! Drodzy Przyjaciele Harendy!

Informujemy, że Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza uzyskało w dniu 1 grudnia 2020 roku status Organizacji Pożytku Publicznego. Oznacza to, że podatnicy rozliczający się z Urzędem Skarbowym  mogą przekazać na naszą działalność 1,5% podatku. Jeśli zdecydujecie się Państwo wesprzeć naszą działalność, o której więcej w statucie Stowarzyszenia pod adresem http://www.harenda.com.pl/stowarzyszenie,statut to z góry dziękujemy za wsparcie.

Nasz KRS: 0000067674   nazwa: Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, 34-500 Zakopane, ul. Harenda 12a

Dziękujemy wszystkim, którzy dotychczas wsparli naszą działalność, wpłacając darowizny na realizację celów statutowych.

Za Zarząd:

Piotr Kyc -prezes SPTJK

28 stycznia na wzgórzu wawelskim otwarto wystawę Wawel Odzyskany.  Wystawa opowiada historię odzyskania rezydencji z rąk Austriaków i jej wieloletniej restauracji – tej, której efekty widać do dziś, a także tej, która pozostała tylko w planach.  
Ekspozycja wieńczy wieloletni projekt, „Wawel – dziedzictwo dla przyszłości”, który obejmował wiele różnych wątków, od prac budowlanych i konserwatorskich po nowe Centrum Multimedialne, wirtualne zwiedzanie kolekcji Lanckorońskich i aplikację mobilną.  
Malutki wkład w przygotowanie wystawy na Zamku Królewskim wniosło Muzeum Jana Kasprowicza, w którego zbiorach jest gipsowy odlew jednej z głów wawelskich jakie miał odtworzyć Xawery Dunikowski - na prośbę architekta Adolfa Szyszko-Bohusza , który po I wojnie światowej kierował pracami, zmierzającymi do odnowienia Wawelu.

Pierwsze rzeźby powstały w 1925 r. Prace Dunikowskiego ukazywały m.in. postacie historyczne i współczesnych artyście krakowian. Cykl Dunikowskiego miał uzupełniać XVI-wieczne "Głowy" ze stropu sali Poselskiej.  Niestety rzeźby Dunikowskiego, wykonane w drewnie, zostały tylko na krótko umieszczone w stropie sali Poselskiej w związku z wizytą prezydenta Ignacego Mościckiego w Krakowie w 1927 r. Ostatecznie stwierdzono, że nie można w stropie sali Poselskiej łączyć rzeźb XVI-wiecznych z XX-wiecznymi Dunikowskiego. Artysty stworzył zaledwie ok. 70 portretów z ok. 160 planowanych.

Xawery Dunikowski, otrzymawszy zlecenie wykonania nowych głów, które uzupełniłyby strop w sali Poselskiej, intensywnie przygotowywał się do przedsięwzięcia, studiował ikonografię postaci historycznych i szukał odpowiednich modeli. I tak do odtworzenia głowy Anny Jagiellonki za model posłużyła Anna Jarocka, żona profesora Władysława Jarockiego, córka Jana Kasprowicza.

Jarocki przyjaźnił się z Dunikowskim, który bywał na Harendzie i po wojnie. Ot i historia znalezionego w muzeum gipsowego odlewu głowy Anny Jarockiej (Anny Jagiellonki).     
Organizatorzy zapraszają na wystawę.  Wstęp: 1 zł (sezon zimowy), 10/7 zł (sezon letni).

 Z zimą marnie w tym roku, może warto podjechać do Krakowa na Wzgórze Wawelskie, gdzie jest parę interesujących wystaw. Szczególnie polecamy otwartą również w styczniu wystawę Skarby epoki Piastów. Wystawa w 700.rocznice koronacji Władysława Łokietka. Wystawa czynna tylko do 19 kwietnia.  

Dziękujemy za zaproszenie

Materiał organizatorów:  

Po trzecim rozbiorze Polski Kraków został włączony do Austrii. Całe wzgórze zaadaptowano na koszary i otoczono fortyfikacjami. Wawel stał się cytadelą, niektóre budynki wyburzono, wznosząc w ich miejsce bezstylowe gmachy (szpitale z zapleczem, budynek dowództwa). Dziedziniec zewnętrzny służył jako plac do ćwiczeń i parad wojskowych, a komnaty zamkowe zamieniono na kwatery dla żołnierzy. Nastąpił szybki proces degradacji – a nawet destrukcji – królewskiej rezydencji i całego wzgórza. Dla ludności cywilnej pozostała dostępna tylko katedra.

Mimo to Wawel w okresie zaborów pozostawał w świadomości Polaków symbolem polskiej państwowości. Trwały zabiegi dyplomatyczne, mające na celu przywrócenie Wawelu narodowi polskiemu. Po blisko pięćdziesięciu latach (1860–1911) starania o odzyskanie Wawelu powiodły się.

W r. 1905, zgodnie z umową z 1903 r., rozpoczął się proces wycofywania wojska austro-węgierskiego, ostatecznie zakończony w 1911 r. Architekci przystąpili do planowania uporządkowania przestrzeni wzgórza oraz restauracji budowli wawelskich. Artyści wyznaczali sobie inny cel: nadanie Wawelowi symbolicznego wymiaru. Na wystawie pokazujemy niezrealizowane projekty dwóch wybitnych ówczesnych artystów: Stanisława Wyspiańskiego i Wacława Szymanowskiego. Świadectwem zaangażowania pierwszego z nich jest wizja Wawelu jako Akropolis, stworzona we współpracy z Władysławem Ekielskim. Ilustracją koncepcji Szymanowskiego jest natomiast rzeźbiarska kompozycja Pochód na Wawel.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. odnawianie budynków wzgórza było jednym z narodowych priorytetów. Przedstawiamy działania konserwatorów i architektów: Zygmunta Hendla (w l. 1905–1912) i Adolfa Szyszko-Bohusza (w l. 1916–1939). Zadania te nie były łatwe ze względu na trudną sytuację ekonomiczną państwa Polskiego, odrodzonego po 123 latach niewoli. W 1921 r. Szyszko-Bohusz zainicjował zbiórkę pieniędzy (tzw. akcję cegiełkową) na prace renowacyjne. Na odbudowujący się Wawel zwrócone były oczy wszystkich Polaków i akcja spotkała się z olbrzymim zainteresowaniem i ofiarnością.

Zamek stopniowo odzyskiwał swoją świetność, był też przygotowywany do pełnienia funkcji rezydencji głowy państwa oraz muzeum. Efekty działalności obu architektów są do dziś widoczne na wzgórzu.

Mimo wysiłków nie udało się zakończyć w całości odbudowy zamku przed wybuchem II wojny światowej.
Końcowym akcentem wystawy jest prezentacja najistotniejszych powojennych i współczesnych działań konserwatorskich w zamku i na wzgórzu wawelskim, pod kierunkiem dyrektorów wawelskich instytucji: Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu (od 1992 r. Zamku Królewskiego na Wawelu) – prof. Jerzego Szablowskiego i prof. Jana Ostrowskiego oraz Kierownictwa Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu – prof. Witolda Minkiewicza i prof. Alfreda Majewskiego.

Od 6 grudnia w gmachu Głównym Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem trwa wystawa  Tatrzańskie Yeti  

 Na wystawie  znalazły się  gatunki wymarłe w Tatrach, ale i występujące obecnie.

Wydarzeniem towarzyszącym wystawie było nietypowe spotkanie łączące literaturę i przyrodę, a kończące obchody Roku Szymborskiej w Muzeum Tatrzańskim. Oprowadzaniu towarzyszyła lektura poezji Wisławy Szymborskiej z tomiku, pt.” Wołanie do Yeti”.

Wybrane wiersze czytali gościnnie przedstawiciele Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza, które prowadzi muzeum biograficzne poety  na Harendzie: Piotr Kyc, Halina Ripper, Maria Marcinkiewicz-Górna oraz pracownice Muzeum Tatrzańskiego: dr Kinga Nędza-Sikoniowska i dr Emilia Pomiankiewicz-Wagner.

 Dodatkową atrakcją sobotniego spotkania było oprowadzanie kuratorskie po wystawie, które poprowadził  dr Marcin Warchałowski.

 Organizatorem wystawy jest Dział Przyrodniczy Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem

Wystawę można oglądać  do 29 lutego 2024 r. w gmachu głównym Muzeum Tatrzańskiego, ul. Krupówki 10.

Niedzielna aura sprzyjała zimowym spacerom. Nie trzeba wchodzić w Tatry, aby zrobić sobie lekką wycieczkę. A jest nią niewątpliwie spacer żółtym szlakiem (nawet fragmentem) noszącym imię Jana Kasprowicza. Rozpoczyna się na górnej stacji kolejki na Gubałówce. Można zejść na dół, zjechać kolejką, aby przejść przez miasto i przy końcu ulicy Jagiellońskiej skręcić w górę nad Hotel Radisson. I oto znajdziemy się wkrótce na szczycie Antałówki. Spojrzenie na cudowną panoramę Tatr z Kasprowym, jak na wyciągniecie ręki. Krótki plan na następną, trudniejszą wyprawę… Dalej idziemy w stronę kościoła na Pardałówce, skąd Homolacką drogą podążamy w dół, aż do Ustupu. Jest cicho, biała przestrzeń uspokaja.  Pozostaje kilkaset metrów do Muzeum Jana Kasprowicza. Tam w oryginalnych wnętrzach z lat dwudziestych XX wieku można odpocząć słuchając opowieści Pani Małgorzaty.

Kto ma dość spaceru to wsiada na pobliskim przystanku w autobus miejski numer 14.  Jazda do centrum, a nawet na dworzec zagwarantowana (bez względu z której strony 14-tka nadjeżdża).

Turysta bardziej wprawny lub ten kto wcześniej rozpoczął niedzielny poranek może dokończyć przejście żółtego szlaku wyjeżdżając wyciągiem krzesełkowym na Stacji Narciarskiej Harenda. Na szczycie kierujemy się na Gubałówkę, na maszt telekomunikacyjny. Jest najpiękniejsza widokowo trasa spacerowa (czyli dla każdego) w Zakopanem. Podziwiamy oczywiście prawie cały łańcuch tatrzańskich szczytów, ale i Gorce, Pieniny, a po prawej stronie w okolicach Formanowej wyłoni się w dali ośnieżona Babia Góra na kształt japońskiej Góry Fudżi.  

Ze względu na późno rozpoczęty dzień czasu starczyło na połowę trasy. Do następnej niedzieli…

Od jutra kolejne województwa rozpoczynają ferie zimowe. Warto polecić każdemu – turyście indywidualnemu jaki zorganizowanemu wyprawę na Harendę żółtym szlakiem do Muzeum Jana Kasprowicza.

Piotr Kyc